Choroby psychosomatyczne - gdy dusza choruje - jak rozpoznać
Ajurweda (starożytna księga wiedzy o zdrowiu) - uczy i opisuje, że każda choroba zaczyna się w głowie, w umyśle (psychice) człowieka. Jeśli nie usuniemy z psychiki przyczyn, które ją wywołują (emocje: stres, lęk, napięcia), to skutkiem tych przyczyn mogą być dolegliwości w ciele fizycznym człowieka. Takie choroby, które wywołują dolegliwości w ciele fizycznym, a medycyna nie znajduje ich przyczyn medycznych - nazywamy chorobami psychosomatycznymi. Psyche - umysł, psychika; Soma - to ciało fizyczne. Choroby psychosomatyczne, to choroby na bazie emocji, które rzutuje psychika na ciało fizyczne. Niemiecki psychiatra Heinroth w roku 1818 wprowadził to określenie: choroby psychosomatyczne, do użycia w świecie naukowym.
To, że sytuacje konfliktowe wywołują emocje takie jak: frustracja, gniew, złość, nienawiść, smutek, konflikty i innego rodzaju bardziej lub mniej silne przeżycia emocjonalne - wiadomo było od bardzo dawna. Jeżeli te emocje są tłumione i wielokrotnie przeżywane - to problemy fizyczne są następstwem zdarzeń wywołujących emocje. Trzeba jednak umieć odróżnić schorzenia psychosomatyczne od różnych zaburzeń nerwicowych (m.in. od zaburzeń typu hipochondrycznego), w których odczuwane przez pacjentów symptomy spowodowane są zaburzeniami psychicznymi, a nie dysfunkcjami organicznymi. Biegunka ze stresu spowodowanego jakimś wydarzeniem - nie będzie chorobą psychosomatyczną, ale długotrwałe dolegliwości jelitowe - związane z zespołem jelita drażliwego - już będą taką psychosomatyczną dolegliwością.
