Co to jest przemoc psychiczna?
Z rozpoznaniem przemocy fizycznej zwykle nie mamy problemów, bo oznaki fizycznego znęcania się występują jako rany, siniaki, złamania czy zadrapania. Sprawia ból, więc łatwo ją rozpoznać. Inaczej jest z przemocą psychiczną, bo ona nie zostawia śladów na ciele i ofiara nie ma nawet pojęcia, że ktoś stosuje na niej przemoc psychiczną. Ofiara przemocy psychicznej często czuje się źle i nawet nie wie dlaczego. To taka forma relacji z drugą osobą, która sprawia same przykrości stosując groźby, wyzwiska, upokorzenia, szantaże, groźby i manipulacje, które z czasem przybierają na sile. Przemoc psychiczna to działanie za pomocą słów, które wyrządzają krzywdę drugiej osobie oraz różnorakich środków niewerbalnych, ale bez użycia siły fizycznej. Najczęstszymi formami tego rodzaju przemocy są groźby, wyzwiska, wymuszanie poczucia winy czy też wdzięczności tudzież milczenie, aranżowanie cichych dni trwających do momentu wymuszenia przeprosin, obrażanie się oraz cała gama gestów, wyrazów mimicznych, ekspresji. Przemoc psychiczna jest bardzo trudna do udowodnienia. Jest delikatna, subtelna, wręcz jest nieuchwytna, niezauważalna. Ale jest bardzo niebezpieczna, bo zostawia ślady w psychice osoby, na którą jest stosowana. Przede wszystkim wpływa na jej samoocenę, obniża poczucie własnej wartości i wpędza w depresję. Jeżeli przemoc psychiczna stosowana jest wobec dzieci, zazwyczaj pozostawia w nich ślad do końca życia i predestynuje do depresji lub kontynuowania w dorosłym życiu zachowań podobnych zachować. Bywa, że ofiara staje się katem.
Przemoc psychiczna
Ci, którzy są katami dla swych ofiar w związku, którzy wykorzystywali psychicznie i fizycznie swojego partnera, twierdzą i głęboko w to wierzą, że to oni byli ofiarami w swoich związkach. Ta wiara jest tak silna, że nie pomogą żadne perswazje. Osoby, które wykorzystywały partnera - twierdzą, że są dołowane, poniżane, manipulowane, mają poczucie krzywdy i ogromnego niespełnienia na każdym planie życia. Uważają, że nie są szanowane i są lekceważone. Jak więc odróżnić kto w związku jest katem, a kto ofiarą? Jeżeli jest się cierpiętnikiem i kapciem lub męczennicą i wszystko, co się zdarza przyjmuje się z podwiniętym ogonkiem, to sposobu, aby pomóc nie ma, bo osoba zgadza się na takie traktowanie i uważa, że nie ma problemu.
Jeżeli osoba manipulowana zaczyna się bronić, to na pewno usłyszy od partnera, że to ona jest agresorem! Że to ona prowokuje i dąży do kłótni. To osoba manipulowana będzie czuć, że jest winna, będzie miała wyrzuty sumienia i ciągle będzie się poniżać z tego powodu, że jest taka zła, niedobra i nieudaczna. Że jest głupia i do niczego się nie nadaje... Ofiary fizycznego i psychicznego znęcania się nie tylko czują się winne całej tej sytuacji, ale nawet otoczenie daje im znać, że są gorsze, podłe i że nie wspierają manipulanta, który dla innych wydaje się wspaniałym i to on wydaje się poszkodowanym. Sam winowajca potrafi świetnie manipulować otoczeniem tak, aby wypaść jak najlepiej i najkorzystniej.
Osoba zmanipulowana pod wpływem psychicznej i fizycznej przemocy - nie jest w stanie uzyskać pomocy nawet od najbliższych. Manipulant - to zazwyczaj psychopata, który nie nadaje się do tego, aby pomogła mu jakaś terapia. Po prostu nie nadaje się na żadne terapie i żadna - nawet najlepsza terapia im nie pomoże, bo jej nie podejmą, nie zechcą. Będą twierdzić, że to ich ofiary są chore i że to one powinni się leczyć. Psychomanipulanci - to osoby mające najczęściej okołoporodowe, a bywa że dziedziczne zmiany w mózgu. Nie znają wyższych uczuć, nie mają skrupułów, nie mają poczucia winy. Ale bardzo potrzebują czuć się lepszymi od innych i na swoje ofiary wybierają najczęściej osoby uczciwe, uczuciowe, lojalne i wrażliwe. Bo takim osobom najłatwiej jest wmówić winę tak perfidnie, że ich partnerzy czują się winni nawet za to, co zrobi złego taki psychopata.
Manipulant, psychopata lubi trzymać kontrolę nad swoją ofiarą, bo wtedy ma poczucie bycia silniejszym, ma przewagę nad swoją ofiarę, wydaje mu się, że ma siłę i moc. W gruncie rzeczy to bardzo słabe osoby i nie potrafią żyć bez nieustannego dowartościowywania się kosztem innych. Kosztem partnera, dzieci, najbliższej rodziny i przyjaciół. MANIPULACJA i KŁAMSTWO to jest to, co potrafią najlepiej robić i potrafią nawet w to wierzyć, że jak kłamią, to mówią prawdę. Uważają, że to jest normalne i że wszyscy ludzie tak robią.
Manipulatorzy i psychopaci, to osoby, które nigdy się nie zmienią. Nigdy nie przyznają się do kłamstwa i oszustwa i że to oni zrobili coś złego. Jedynym sposobem na to, aby się uratować spod wpływu takiej osoby - to wyrzucenie jej ze swojego życia. Ale ofiary takich osób często nie potrafią tego zrobić. Bo im żal swojego kata, by myślą, że on nie da sobie rady, a tymczasem to psychomanipulant i psychopata nigdy nie zginie. Zawsze sobie da radę i znajdzie kolejną ofiarę, której wmówi, że wszystko ta osoba robi źle i tylko ich prowokuje i że przez nią się tak zachowują.
Przemoc psychiczna częściej dotyczy mężczyzn
Statystyki mówią, że przemoc psychiczna częściej dotyczy mężczyzn, którzy znęcają się nad kobietami. Należy jednak pamiętać, że bywa też znaczna liczba kobiet, które znęcają się nad mężczyznami. Przemoc psychiczna wedle badań może mieć też podłoże kulturowe i może być wyniesiona z wzorców wychowawczych. W statystykach więcej jest mężczyzn znęcających się nad kobietami tylko dlatego, że mężczyźni nad którymi znęcają się kobiety - wstydzą się do tego przyznać. W rzeczywistości, każdy może być ofiarą przemocy psychicznej. Zachodzi ona nie tylko w relacjach partnerskich, może zaistnieć między rodzicami a dziećmi (i odwrotnie: między dziećmi a rodzicami, jeśli rodzice są starsi, a dzieci przejmują rolę głowy rodziny), między przełożonymi i pracownikami, między nauczycielami i uczniami itd.
Skutki psychicznego znęcania się
Przemoc psychiczna choć nie pozostawia fizycznych śladów, to niesie poważne psychiczne konsekwencje dla ofiary i jej bliskich oraz najbliższego otoczenia. Ofiary przemocy psychicznej popadają w depresję, tkwią w stanach lękowych, bywa że podejmują próby samobójcze, ich samoocena i poczucie własnej wartości stają się coraz bardziej niskie, jeśli ofiarami przemocy psychicznej są dzieci, to odbić się to może na całym ich emocjonalnym i intelektualnym rozwoju. U osób dorosłych skutkami psychicznego znęcania się są widoczne zmiany w ich zachowaniu. Stają się wycofane, bierne, ciche, obwiniają samych siebie dochodząc do przekonania, że swoim zachowaniem zasłużyły na taką karę. W ten sposób tworzy się relacja przywiązania do oprawcy, a nierzadkie są próby ucieczki przed rzeczywistością w alkohol i inne używki.
Przykłady psychicznego znęcania się
Znęcanie psychiczne często ma indywidualny charakter, ale większość zachowań oprawcy może się powtarzać. Oto parę przykładów.
- brak szacunku wobec ofiary - lekceważenie jej pracy, nieliczeniem z jej opinią, szczególnie w obecności osób trzecich
- ograniczanie kontaktów ofiary z rodziną, bliskimi, przyjaciółmi - śledzenie korespondencji, kontrolowania rozmów lub wtrącania się do rozmów
- chorobliwa zazdrość - oskarżanie o zdradę lub o chęć zdrady i szukanie zdrady wszędzie wokoło
- grożenie agresją fizyczną - uderzanie w ścianę, stół czy blat, trzaskanie drzwiami, niszczenie sprzętów domowych (rzucanie talerzami, tłuczenie szklanek itp.)
- agresja werbalna - krzyki, awantury, obelgi - ale także długotrwałe uparte milczenie, aranżowanie cichych dni do momentu wymuszenia przeprosin
Jeżeli zaobserwujesz takie zachowania, to uświadom sobie, że zawsze są one przejawem przemocy psychicznej. Pamiętaj jednak, że każdy ma chwile słabości, w których zachowuje się nieodpowiednio i nie należy panikować z tego powodu, gdy emocje wezmą górę w jakichś okolicznościach. Znęcanie psychiczne jest skutkiem długofalowej przemocy, która zawsze cechuje się pewną świadomą, wewnętrzną organizacją. Kat, oprawca, agresor próbuje odizolować swoją ofiarę, ograniczając jej lub przerywając w subtelny sposób jej kontakt z bliskimi i ze światem zewnętrznym. Próbuje także odciąć ofiarę od wszelkich aktywności, hobby, kółek zainteresowań, a nawet pracy, które niosłyby ze sobą uznanie i szacunek innych osób. W ten sposób agresor uzależnia od siebie swoją ofiarę, przywiązuje ją do siebie, staje się dla ofiary całym światem. A kiedy już osiągnie cel i ofiara jest jego - zaczyna nią manipulować w taki sposób, aby zaczęła obwiniać siebie samą za zaistniałą przemoc psychiczną. W tym celu sam może udawać ofiarę, stosować np. płacz, udawać słabość i skrzywdzenie, aby wzbudzić litość i "zmiękczyć" serce ofiary. Manipulant - psychopata nie stosuje przemocy cały czas. Stara się aranżować miłe chwile, gdzie jest czuły, czarujący, dobry, miły, pomocny, tak, aby zrobić dobre wrażenie i żeby ofiara sama zaczęła podejrzewać, że to ona sama jest odpowiedzialna za wszelkie negatywne sytuacje, za kryzysy, a to jest oczywiście efektem perfekcyjnej psychomanipulacji.
Uwaga! Takie zachowanie ze strony partnera agresora jest przestępstwem i podlega karze. Ofiara przemocy psychicznej potrzebuje pomocy, ale nie może samodzielnie wyrwać się z takiej relacji. Dlatego ważne jest wsparcie bliskiej rodziny, przyjaciół i znajomych. Jeżeli osoba pokrzywdzona nie ma gdzie iść po pomoc - musi poszukać najbliższego Ośrodka Interwencji Kryzysowej, Warto też zwrócić się do Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, czyli tzw. Niebieskiej Linii. Zajęcia terapeutyczne też bywają bardzo pomocne, ale dla osób, które już są świadome tego, co się z nimi dzieje. Ważnym uświadomieniem i pierwszym krokiem do zmiany życia jest nie zgadzanie się na takie traktowanie przez partnera i udanie się na terapię. Nie warto czekać, że się "ułoży", bo nie ułoży się samo i będzie coraz gorzej.
Wszystkie osoby rozpoznające u siebie skutki przemocy psychicznej
zapraszamy na terapie i warsztaty terapeutyczne:
Om Namah Śiwaja
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: rebirthing-joga-oddechowa.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz