Uzależnienie ludzi od miłości jest takie samo jak uzależnienie od nałogów i innych używek. Toksyczna miłość, miłość osoby, która kocha "za bardzo" jest chorobą osób, które odczuwają natrętną potrzebę bycia z partnerem/ką zawsze i wszędzie i robienia wszystkiego zawsze razem. Kobieta czy to mężczyzna chcąc być coraz bliżej osoby, którą jak się wydaje kocha - zaczyna rezygnować ze swojego życia, ze swoich zainteresowań, rezygnuje ze swoich przyjaźni i przyjaciół, hobby, rodziny, dzieci i tego wszystkiego co kochała, lubiła, co było ważne w życiu. Rezygnuje nawet z celów i zatraca się tak w tej swojej miłości, że w końcu partner staje się wystarczającym - całym światem, bez którego nie może sama istnieć.
Bywa, że tak osaczony partner - znika (często w sposób nagły), a jej nie zostaje już nic oprócz bólu, uczucia pustki, lęku i coraz większego głodu miłości... I tak odtwarza się schemat polowania na tego, kogo znowu pokocha i osaczy swoją miłością. Gdy pojawi się kolejny partner - znowu w obawie przed samotnością i odrzuceniem - godzi się na wiele rzeczy, których by nigdy nie zaakceptowała, gdyby nie ten schemat toksycznego kochania. Akceptuje agresję partnera i zdrady i godzi się na brak szacunku dla siebie, a obsesyjnie zalękniona w obawie przed porzuceniem - zaczyna kontrolować życie partnera, jego telefon, pocztę, znajomych, pracę i próbuje go od siebie uzależnić.
Pod wpływem tych obsesyjnych zachowań, słabnie, traci radość i energię życia, nawet wie, że coś niewłaściwego robi, ale słabnie tak bardzo, że nie potrafi zakończyć tego związku, ani nic w nim zmienić... ani nawet w nim żyć...
